Sonu olmayan bir hayatın sayfasına yazılmıştı, sen yolum.
Ruhumu delip geçerdi kirpiklerinin gölgesi, buğulanırdı gözyaşlarım, cam duvarlarda.
Yaşamak nedir bilmeyen ızdırap teknesi bedenimin inleyişi, kaç gökyüzünü ağlatırdı, dar vakitlerde, kör gözlerde, sen zamansızlığında...
Konmuştu hüzünlerin, kalp damarlarımın dallarına.
Yürürdün ellerin ellerimde, kaç gönül baharına. Sevdam boynunda, hasretim parçalanmış koynunda hatırtırdı sana, kendini.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta