Sen Zalimlerin Dünyasısın

Hiç konuşmadık senle hep başkaları anlattı
Biz dinledik sadece
Hep başakaları haklıydı
Biz hep suçlu olduk
Bize gelince söz hakkı bile tanınmadı
Hep günahsızlar kurban seçildi
Henüz çocuktum hayalım büyüktü
Sıra bendeydı bana sorulmadı bile
Kefenim dikildi mezarım kazıldı
Bir akşamdı kapıdan içeriye girdilar
Yüzüme baktılar bana gülümsediler
Bende onlar gülümsedim
Nerden bilecektim ki karar verilmiş
Kaderimi yazan kalem kırılmış
O akşam ağlamayı öğrendi gözlerim
Çeşme oldu gözyaşlarım durmak bilmedi
Güneşim söndü bir daha dünyam aydınlanmadı
Önce hayalımı öldürdülar sonra beni diri diri ateşe attılar
Hep yandım ama ölmedim şimdi kafa tutsam ne olurki
Kin doldum nefret taşıyorum
Zalimleri kurşuna dizmek istiyorum
Tek tek hiç acımadan
Acı dolu yıllarımın intikamını almak istiyorum
Alabilirmiyim diyorum
Kendi kendime düşünüyorum
Evet yapabilirim
Ama biri var ki beni engelliyor
Onlar benim kullarım
Bir can yaratabilir misin ki
Benim verdiğim canı alıyorsun diye
Ve dünyaya haykırmak istiyorum
Sen zalimlerin dünyasısın diye