Sen Yoktun Şiiri - Huri Çalışkan

SEN YOKTUN

Sen yoktun o zamanlar
En çok gökyüzünü severdim
Ne zaman bir hüzün çökse mutluluk değse bana,
Gökyüzüne bakar kara bulutların doğurdu yağmurlarla arınırdı ruhum
Bakardım bir daha bakardım ilk defa görmüş gibi
Topraktan koku yayılır içime çekerdim.

Sonra sen geldin
Kuşlar eklendi müzikler söylendi
Senden sonra anladım uykusuzluğun işkence olmadığını
Gülüşünün gülüşümü güzelleştirdiğini.

Sen gelince kalp kafesimde ki kuşları özgür bıraktım
Bağlı kalmışlardı, göğümün saçlarıma kanatları değdiğinde
Bir Ademoğluna kalbime akıttığı sevgiden ağladım aylarca ilk defa
Ağlamakta mutlu edince anladım varlığın ne güzel candı bana.
İdama mahkum hükümlünün yaşama sevinci gibi sevdim
Varlığın huzur yokluğun çaresizlik...

Sen gittin kuşlar hediye kaldı hediye
Yağmurlar avucumda
Rüzgar tenimde, ay gökyüzünde ama senden sonra iki defa bakabildiğim.

,,Umut..?'' çölde kaktüs yalnızlığı..
,,Uyku..?'' yarı uyanık yarı uykulu.. gelişini bekliyor ve hala..!
,,Yağmur, kuşlar, gökyüzü..?'' son nefesime kadar ilk görme heyecanı seni tanımlayan..
.....
,,SEN'' Çocukluğumda tanıştığım beni sabırla bekleyen ,, O YILDIZ ''

Huri ÇALIŞKAN