Sen Yoksun Seni Düşünmek Var Şiiri - Deneme

İşte yine yoksun.Yine her yer sensiz,yine herkes çok sessiz.
Ama ben hala alışamadım ne sensizliğe bitanem ne de bu sessizliğe.
Hem yokluğuna alışmayı düşünememki ben.
Acı çekerim,çekerim ama bu sensiz yokluğa,bu hasrete hiç alışamam ben.
Dedim ya senle dolu bu sensizliğe dayanamazken,sen olmayan bu sensizliğe nasıl dayanabilirim söylesene?

Bu ayrılık,bu hasret artık çekilmez oldu.
Özlüyorum ben seni; ölüm gibi,sen gibi ve biz gibi.
Bu gece bir kez daha ağlıyorum senin için.Bu koca ayrılığın için,kocaman yokluğun için.Bir bilsen bu gözler nasıl gurursuzca ağlıyor senin için,bir bilsen içimde nasıl alev gibi yanıyorsun,bir bilsen seni ne kadar arzuluyorum ve bir bilsen son nefesimi verirken bile kalbimde nekadar çok olacağını.
Şimdi sen yoksun,seni düşünmek var.
Ben sende ağladım.İlk defa sende istedim yanaklarımı doya doya silmeyi.İlk sana doyamadım,ben sende varoldum ve ben sende varlığımı bitirmek istiyorum.
Şimdi sen yoksun,seni düşünmek var.
Kapa gözlerini ve bana bak; ''Ben''diye gördüğün her şey senin yokluğun.Kalemin değdi diye atamadığım şiirlerin senin yokluğun.Şimdi burda değilsin ama beni duyuyorsun bunu biliyorum.Şimdi kapa gözlerini ve dinle ne olur; sana yalnızca bir kere söylemeye cesaret edeceğim çünkü; aşk bilmediğin yollardan yürümektir.Tıpkı senin yolunda ölümün ta kendisine koşmak gibi,sana ulaşacağımı düşünmek ama bir türlü ulaşamamak gibi ve bir türlü ulaşamamak gibi.
Şimdi sen yoksun,sadece seni düşünmek var.
Bilirsin,her tercih bir kaybediştir.Ve her kaybediş bir başlangıç.Seni tercih ettiğim şu zamanlarda yüreğimin en büyük mutluluğunu yaşıyorum içimde,herşeye rağmen.Neyim var ki utanılacak? Hiç...
Hem ne mutlu bana; son başlangıcım olsan keşke ve beni bütün keşkelerden arındırsan.Ama ben bu keşkesiz son başlangıcıma başlamadan önce son başlangıcım için bir ''KEŞKE''daha desem? ? ? HIII...