Ben sevmeyi seninle öğrendim
Sevilmeyi de
Aşkı da
Sevdayı da
Ben ağlamayı sende öğrendim
Ayrılığı da
Hayata küsmeyi de
Gideni unutamamayı da
Sen benim öğretmenimdin
Önce öğrettin sonra ağlattın
Önce kanat verdin sonra kırdın
Önce tuttun ellerimi sonra ittin uçurumlara
Alıştırdın yüreğimi sıcaklığına
Şimdi tir tir titriyorum
Soğuk odamızda
Boş yatağımızda
Şimdi koyamıyorum kimseyi yerine
Ben seni sevdim
Ben sana alıştım
Ama ne yazık ki sen yoksun
Sen hayatımın her anında varsın
Ve bana en büyük armağansın sen
Senin sayende yazıyorum
Senin yokluğun beni var ediyor
Sana kavuşamadığım için yazıyorum
Ve yazma nedenim belli
Ayrılık ayrı,aşk bitişik yazılır
Sen yoksun ben varım
Kayıt Tarihi : 21.4.2012 13:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu aşkta hep giden sen oldun kalansa hep ben oldum Kaybettim her şeyi senden sonra Ama sayende şair oldum Her gece yazıyor Her gece ağlıyorum
![Burak Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/21/sen-yoksun-ben-varim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!