Sen Yoksun Şiiri - Volkan Çakır

Hasret alkışlıyorken yokluğunu
Kızgın deniz yutuyor koca bir şehri.
Çığlıklar almış başını gökyüzünün
Feryatlar figanlar, sen yoksun.

Gece boğuluyor, ince bir tel boğazında
Kınından çıkmış kılıçlar keskin
Tam ortasından vuruluyor hayat
Nefesler kesiliyor, sen yoksun.

Bağlamış gözlerini karanlığın
Yaylım ateşten önce sert komut.
Düşüyor koca bedeni gözlerime
Dünya ölüyor, sen yoksun.

Burası mahşerden sonra cehennem
Ateşler kül ediyor sararmış aşkları
Biri harlıyor harından kopuk ateşi
Cennet yanıyor, kavruluyor, sen yoksun.