Ankara'da Bir Yağmur Şiiri - Volkan Çakır

Ankara'da bir yağmur.
Islanıyor seni çizdiğim her yer.
Sefil bir baykuş gibi
Çaresiz kalıyor gece.

Ankara'da bir yağmur
Kovuluyorum gıcırdayan kapılardan,
Eller tersine dönüyor,
Açlığa da alışıyorum
titremeye de,
kirli bir çocuk gibi kimsesizliğe de.

Ankara'da bir yağmur
Tanınıyorum
Yırtılıyor gökyüzü bedenime
Utanıyorum
Yıldızlar düşüyor bir bir
Okşanmamış bâkir başıma
Yıkılıyorum
Tutulmayan ellerim çamur deryası
Üstüm başım sahipsiz

Ankara'da bir yağmur
Ben sessizce ağlıyorum
Ve yine
Ankara'da bir yağmur
Artık ben görmüyorum
Ve beni görenler
Görmezden gelenler
Ben gidiyorum

Ankara'da bir yağmur
Benim son yağmurum oluyor...