Sen yoksan / kıskanıyorum...

Sen yoksan / Noksan ben
Delişmen uzantılar

Kimse bir şey demesin
Diyen içinden desin
Seslendirmesin

Güya gitmişsin
Uzak diyarlarda
Yelkenli olmakmış işin

Düşünürüm
Rüzgar isterim kanatlarına
Can çarparım beyazlarına
Ömrüm az olur

bilmek bir bana
kıskanıyorum / yakın olan ne varsa
sabahlara kadar ağladığıma bakma
yumruğum sıkılı / vurup
izler bırakıyorum akşamlarıma
sızıdan hayata sızıyorum
aklım kalıyor dağılmalara

delişmen rüzgarım şimdi
nereye esecek olsam
kanatlarına çarpıyorum

Sen varsan
Varım bu yerde

Sen yoksan
Hayat bahane
Sen yoksan
Olmasın yüreğim yeryüzünde

/ Mavi düşler yüzünde
Görmeyince uyumam/

Şavkın vuruyor yüzüme
Bir hoş karanlığım
Sarıl bebeğim
Alemi unutalım

27 06 2005-07-01

an iç’i şiirler/