Sen yoksan aşkta yok Şiiri - İlyas Kaplan

sevdam sana
özlemim sana
hasretim sana

yoksa şu mavi sonsuzluğu delen minarelere çıkıp
haykırsam sana olan özlemimi
hasretimi …sevdamı
duyar mısın
anlar mısın

haber yollasam diyarına
yada bulutlara anlatsam…
yağmurlar sana kavuşunca dile gelirler mi
çiçeklere anlatsam
onlar rüzgarlara
rüzgarlar da fısıldar mı sana

gözlerim ufuklarda hayalini arıyor
hep sen diye bitap olan ben
ben miyim
yoksa bir mecnun mu
ben sende öğrendim sevmeyi
her şeyde bir güzellik bulmayı senden öğrendim
bu aşk senin eserin
ve sen yoksun

sen yokken aşkta yok
yüreğim nasırlaşmış
taş oldu olacak
akşamlar sabahlara küs
bulutlar beyaz gelinliklerin üstünde kara katran bir leke
selviler semaya hasret
kuşlar özgürlüğe
geceler gündüze
ben sana…

ve birden sen gelirsin
güneşin lavlarıyla kavrulan çöllerden
bir meltem gibi düşersin
hayat verirsin
can verirsin
sen gelirsin ya
artık akşam alacası her vakitle dost
salkım söğütler rüzgarla raks eder
gökyüzü beyaz bulutlara bürünür

sen gelirsin ya
artık selviler delmekte gökleri
kuşlar doyasıya devri alemde
gece gündüzü
gündüz geceyi kovalar
seninle hayat güzel
senle hayat yaşamaya değer

sen gelirsin ya
gözlerimin özlediği gözlerinde ki ışıkta
her dokunuşta
dudaklarda ki tebessümde
koklarken bir gülde senin kokunu
yüreğime akan pınar olursun

şimdi en çok sevgine muhtacım
sevgine açım
sevgine susadım

sen baharın habercisi
nergis teninde çiğ tanesi
kelimelerin sustuğu
duyguların konuştuğu
sevgi bahçemde kırmızı gül

redfer