su akar denizden
heceler nağmeler bir bir
binbir kapı açılır derin dehlizden
ev, ruh ve gök
sessizlik perdesi
kuş süzülüyor göklerde
binbir çeşit renkler
sıra sıra geçitler
ve ruhlar
ve sen
burası bilinmezlik diyarı
her ruh uykuda
her ruh pespayedir düne
her ruh suskun
ve bir sen gülüm
bir sen tutkunsun düne
çınar ağaçları hüzünlüdür
akan yeşiller geçişli
maviler derin
siyahlar korkunçtur
ve beyazlar bir nur
aniden borçludur nağmelere
bazen düşünürüm ağaç damarlarını
nasılda keşmekeş akar yapraklarına
ve süzülür goncagül büsbütün
kaybolur sınırlarında gökyüzünün
şiirler sanatdır
gözler ile bulur aynasını
suskunlaşır, kimsesizleşerek
daldığı en son nokta
kendini bulduğu noktadır
ve şiir bir sanattır
kendini bulmakla son bulur
Emir Güral
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 17:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!