Sen yokken! Şiiri - Mustafa Cilasun

Yağmur damlaları eşlik ediyor,
Her dokunuşunda bir şey anlatıyor,
Yumuşacık buseyle tenimi kuşatıyor,
Senden gelen heceleri, anlamlaştırıyor.

Sen olmasan da, bulunmasan da, baksan da,
Yağmur ve damlaları beni yalnız bırakmıyor.
Rahmet olmasaydı, sevgi, aşk olur muydu?
Muhabbet, sevda, hasret kim bilir ne olurdu.

Ey sevdiğim seni, damlalar yağarken,
Öyle özlüyorum ki, fakat bulamıyorum,
Arzı mekândan, semaya yöneliyorum.
Sesleniyorum, nazar ediyorum, yanıyorum…

Sesin, izin, gülüşün, yürüyüşün, süzülüşün,
Gözümün önünden hiç eksilmedi, sen yokken.
Seni, varlığını, anılarını, her gün yaşarken,
Varlığımı anlıyorum, yaşadığımı sanıyorum.