Sen yokken Şiiri - Suna Altunay

Sen yokken bir boşluktayım sanki, heran içine düşecek gibi
Sanki hissediyordum, güzel bir günde güzel bir bekleyişi
Bekledim...
Tahmin etmiyordum bu denli seni seveceğimi
Senin ve benim olmam pekte imkanlı değildi belki
Yada aslında hep öyle idi
Ve biz bunu hiç fark etmemiştik
Belki de bekleyişin içinde bir yolculuk yattı hep
Ya bir karanlık olup gidecektin aklımdan
Ya da sadece benim karanlığım olup, aydınlanmamı bekleyecektin...
Sen yolculuğu seçtin, karanlık içinde koca bir yolculuk
Zamansız ve acımasızca senin gecende buldum kendimi
Sanki sen benim karanlığımsın ve
ben heran o karanlıkta kaybolmaya razıyım
Bir ışık bulmak belki amacım
Belki de sana ışık tutmak
Gözlerinde kaybolup, bir daha hiç açığa çıkmamak...