Bakışlarında kaybolmuştum sanki kör etmişti
Son baharı kışı yazı unutmuştum mevsimleri
Kafam karışıktı yormuştun sen beni inanki
Sen yıka yıka bense yıkıla yıkıla öldürdün beni
Sevdanın acı sirenleri çalmıştı sensiz kalbimde
Yüregim her defasında yokluğunun çemberinde
Ben olucam gülüm güneşin doğduğu yerde
Sen kanata kanata bense kanaya kanaya bitirdin be
Sen nasıl bir sevdasın böyle her defasında
Bütün sevaplarımı giderken götüren yanında
Çağlayan bir şelaleydim sensizliğin kuraklığında
Sen ağlata ağlata bense ağlaya ağlaya koydun mezara
Sanki mühebbet yemişim ben sende gidemedim
İnfazım yanmış umut yok idam sehpasından itildim
Doğum günümün ölüm ilanındasın ahh sevdiğim
Sen yaka yaka bense yana yana kül oldum bittim
Sahi sen nasıl seviyordun beni bırakıp gittin
Onca acıları yaşattın bana acımadan sildin
Seni düşünmekten kendimden vazgeçirdin
Sen kaça kaça bense ardından baka baka kaldım
Gözlerin de hep bir sevda ışığı aradım bulamadım
Dört duvar arasında çaresizce sıkışıp kalmıştım
Görmüyordu senden başkasını bunu anlatamadım
Sen soka soka gidişini bense kör oldum baka baka bitişimi
SEN YIKA YIKA BENSE YIKILA YIKILA SEVDİM
Kayıt Tarihi : 28.9.2024 23:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!