Sen Yeterki Gel Şiiri - Şeyma Nur Ortakaya

(Ağabeyimden, sevdiği yarine ithafen -5-)

Hadi gel.
Ben her şeyi unutmaya hazırım.
Her şeye en baştan başlayabilirim.
Yılların acısını sineye çeker,
Hiçbir şey olmamış gibi
Sırf senin için gülebilirim.
Senin gözlerine dalıp,
Bir ömür çıkmayabilirim.
Sen yeterki gel...

Neden gittin diye de sormam merak etme.
Bana çektirdiklerini asla dile getirmem.
Geç geldiğin için sitem de etmem.
Sen, sen yeterki gel...
İstersen değişebilirim.
Sevmediğin ne varsa bende,
Söküp atabilirim seve seve.
Bambaşka biri olurum.
Sen yeterki gel.

Gelirsen eğer;
Ferhat'ı utandırır,
Leyla'yı kıskandırır,
Gelmiş geçmiş tüm aşıkları
Sana olan sevdama hayran bırakırım.
Her şey tek bir sözüne bakıyor yâr.
Evet de,
Evet de tüm acıları unutalım.
Evet de,
Yeni bir dünya kuralım seninle.
Bir daha, asla izin vermeyelim
Ayrılık rüzgarının ellerimize değmesine.
Sımsıkı tutalım sevdamızı.
Müebbet kılalım aşkımızı gönlümüze.

Yeterki sen gel...
Yeter ki, gönlümün tahtını,
Sensiz bırakma,
Sevgisiz bırakma yâr.
Ben her cefanı çekerim ama,
Bir daha dayanamam sensizliğe.
Bir daha göze alamam seni kaybetmeyi.
Bir daha katlanam yokluğuna...
Ne zaman istersen çekinme gel.
Yalnız gelirken sakın kapıyı çalma.
Çünkü sevdamın tüm kapılarını,
Senin için açtım sonuna kadar...

Her şey hazır.
Her şey tamam.
Bir sen eksiksin.
Gururunu boşver yâr.
Gururunu boşver.
Aşkta gurur olmaz.
Kırdıysam binlerce kez özür dilerim.
Kırıldığımı saymıyorum yâr
Saymıyorum bile.
Sen gelirsen eğer,
Ben, bırak kırıldığımı
Kendimi bile unuturum can.
Dediğim gibi;
Sen yeterki gel.
Ben varlığınla yeniden hayata tutunurum.
Kaybolurum gözlerinde.
Seni hiç olmadığın kadar mutlu ederim.
Geçmişindeki en mutlu halin bile
Sana sunacağım mutlulukların yanında
Sönük kalır.
Kıyaslanamaz yeni mutluluklarınla.

Ben sensiz yapamıyorum yâr.
Sende bensiz yapamıyorsun.
Her ne kadar gizlesende
Her ne kadar söyleyemesende
Sen de beni hâlâ seviyorsun
Biliyorum yâr, hissediyorum.
Gururunu ayağının altına alıp,
Sevdiğini haykır bana.
Bizi sevdasız,
Sevdayı da bizsiz bırakma.

Biliyorum yine düştü çenem.
Bilirsin konum sen olunca susamıyorum.
Konuştukça konuşasım,
Yazdıkça yazasım,
Sevdikçe sevesim geliyor.

"Kelimelere sığdıramıyorum seni.
Yüreğime sığdıramadığım gibi..."

Ey yâr;
Aklında nasıl kaldım bilemem ama
Şunu sakın unutma!
Ben, seni hep sevdim,
Hep de seveceğim.
Ben seni sonuna kadar değil,
Sonsuza kadar yarim bileceğim.
Hadi gel,
Bir yudum nefes ol bana.
Ruhuma merhem ol.
Ömrümün ömrü,
Canımın canı ol...
Hayatımın anlamı,
Gözümün nuru,
Nefesim;
Hadi gel, bekletme,
Helalim ol...