Sen; makamı hüzzam olan bir şarkının ortasındaki es’sin artık..
Kaldır duraklarını içimden.
Sana yolcu bir ben kalmadı bu bedende.
Sendin kendime anlattığım,kendimi aldattığım,yazdıkça k/andığım…
Ahh yaar!
Sen ki yaşanmış her şeyi zamansız bir elvedanın arkasına sığdırdın.
Ve gittin..,
Adın nefesimi keserken,bildiğim bütün şarkılar dilimde sustu
Adımların aklıma vururken,yokluğun kalbime suçtu…
Son sözün kulaklarımda çınlarken, varlığın artık bana bir düş/tü..
Şimdi yaar!
Sen yarım kalmış bir şiirde eksik bir cümlenin eksik bir kelimesi…
Sen izbe bir şehrin ortasından geçen kimsesiz bir gece..
Sen bir uçurum kenarında işlenmeyi bekleyen bir intihar girişimi…
Hadi git ve giderken kaldır duraklarını içimden…
Ey yaar!
Şimdi ben bu gecede bu şehirde bu sensizlikte kime susarım avaz avaz..
Ardından ağıtlar yaksam ne fark eder şimdi.
Yada yokluğunun acılarını yazsam boş duvarlara geçermi?
Bitimsiz bir geceydi yokluğun..
Gittin ve bittin…
Ardında adına yazıdığım üç noktalı cümleler kaldı…
Ah yaar sen artık bir düştün ve her gece düşlerimden düştün/m…
Selçuk DüzenliKayıt Tarihi : 21.11.2012 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hadi git ve giderken kaldır duraklarını içimden…
dağıttı şiir...uzatsam kelimeleri yol olur mu umut? sanrıların arasında bir ben bir de anılarda gülüşüm,sadece sevdim.
keşke düşlerde anımsanabilse,düşlerde kalabilse hayatımıza es getiren sevdalar... çok güzel bir şiir... yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (4)