Sen yap bildiğini Şiiri - Kayhan Erol

Be hey şaşkın şair
Ne sanırsın sen kendini
Ne sanırsın da yazıp durursun
Yazabilir misin kurumuş ağacın acısını
Duyulmaz feryadını anlatabilir misin.
Zemherinin soğuğunu yazabilir misin
Soğuktan acıyan parmaklarını
Bir çocuğun
Parmak uçları morarmış bir babanın
Pazardan artık toplarken sızısını
Karların altındayken.
Ve hey aptal seni
Babasız bir çocuğun
Omuzlarını anlatamazsan
Yazdıklarında
Ne halta yararsın
Şu dünyada.
Sen sanır mısın ki
Dünya sade aşktır
Sanır mısın ki aşk
Bir kadeh rakıda saklıdır
Ve sen sanır mısın ki
Saklı olan her şey
Güzeldir
Ve sanır mısın ki
Güzel olan her şey
Mübahtır
Ama belki de sen haklısındır
Belki de sade aşk değildir dünya
Ama sen yazınca sade aşk olur
Yakan.
Sen yazınca
Sade gül olur
En ıtırlısından
Ve sen yazınca
Çarpar bir aşığın kalbi
En hızlısından
O zaman devam et
En güzel neyi yazıyorsan
Yine onu yaz
Hangi çiçek kokarsa en güzel
Yine onu kokla.
Ve hangisiyse en güzel renk
Sen dünyayı
Yine onunla boya.