daldım gittim düşüncene
gün batıyor denizin ortasından
güneş batıyor kalbime
kalbim bize kanıyor
sen yandın ben tükendim ateşte
sen soldun ben döküldüm dalımdan
sen hep ben yokken geldin yanıma
hep böyle yersiz gelir sevdalar
hep böyle zamansız
hangi yaprağa uzansa elim
hazan oraya düşer
ben ne zaman yeşersem
o mevsim kurak geçer
sen söndün ben kül duman kaldım
ben daha sen gelmeden karıştım toprağa
Kayıt Tarihi : 22.2.2006 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)