Sen yalnız, ben yalnız, ikimiz yalnız.
Yaşıyorduk yalnız, hem yapayalnız.
Yalnız ve yabancı iki insandık,
Aynı şehirdeydik, yalnız yaşardık.
Yalnızlık tak etmiş bir gün canıma;
Gezinirken park ta, çıktın karşıma.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var