Son bir düşüm vardı,
Çocukluğumdan kalma.
Sarıp sarmalayıp saklayıp büyüttüğüm.
Falcı ruhların gizeminden sakladığım.
Sanaydı sevgili son kalan bu umut.
Ruhumun tenhalarında sessizce, hayaliyle yaşadığım.
Ve sen sevgili...
Bir heveslik gelişinle,saklayıp büyüttüğüm, umudumu aldın gittin.
Ve ben bu günlerde umut tacirlerine göz kırpar oldum.
Sen heves gördün,
Ben sevda şehrinin pusulası...
Oysaki sana geldigimde,
Avuçlarımda yüreğim,
Gözlerimde masumca, yarı utanma,yarı mavilikler vardı...
Çok acı bir gerçekle bıraktın,
Sen yalanın diğer adıymış sın.
Kayıt Tarihi : 12.6.2024 02:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!