Ağlayışlara inat tanır senı Tüm haykırışlarla bağlanırsın hayata! Şu zaman dursa ya da son hızıyla devam etse? Önemi yok! Tüm yaşanmışlık eserlerinin bı payı Hayat tecrübeleri dedıkleri bir bozuk nar misali İçindeki çürümemişlerde artık bir çöp gereği! Bu işe yaramazlık hissi Ve kararsızlık tabı ki! Peki ölünce bütün acılar biter mi! Ya da Herkes biraz seni düşüne bilir mi? Güzel kokulu topraklar tuzlu suyla beslenır mı? Acır mı ınsanın canı Bak gelmemiş diyebilir mi? Düşünür mü onu? En güzerli son vermek herkese herşeye Ve bütün yasanmıslıklara! Ya da yaşanacaklara! ...
Rumeysa MeteKayıt Tarihi : 7.4.2012 20:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rumeysa Mete](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/07/sen-veya-ben-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!