Sen Ve Şen Şiiri - Mertcan Arslantaş

güneş battıktan hemen sonra
karanlık basmadan biraz önce yazıyorum bu şiiri
bir filin vardı, adı:senyor antonyo
geceleri onu alırdın koynuna
ölmeseydi yine aldatırdın beni,
biliyorum bir fil bile olamadık
beni sorarsan;
eskiden yalnızlık pijamalarını giyerdim,
şimdi ise şen gömleği!

düşünürken akşam oldu.
filleri küçümsemem ha!
yanlış anlama
sen yokken ben de rahat durmadım
göllerde aradım tadını
iki balık vurdum
bir de rakı açtım ooh ortam şen!

sonra yine düşündüm denizlere neden açılmayayım ki?
fikrimden geçtin gece yarısı,
geçmez olaydın!
o günden sonra, saliselere hesap sormakla geçti vaktim

-sonra bir şiir yazdım-
saat 4
sana “mükemmelsin! ” gibi methiyeler düzmeyeceğim
çünkü biliyorsun, öylesin

saat 5
bi sigara yaktım
evinizin önündeyim
"olurda bu saatte uyanırsan,
bir de pencereden bakıp beni görürsen, ne yapacağım? "
düşüncesizliğine dalmışken,
düşündüm de sen uyanma!
zaten ayakta “ uyutuluyorsun”

etrafta ne kadar kuş varsa kovaladım
belki ses çıkarırlar
hem de uykunun en zayıf yerinde

saat 6
bi sigara daha yaktım
yavaştan yolcu olayım kıvırcık!
sen hiç bilme geldiğimi
zaten benden haberdar bile değilsin,
olsun böyle de güzel!
belki bir gün...
bir gün...

saat 7
bi sigara daha yakamadım,
çünkü bitti
neyse, en azından sen varsın
fark ettim de hatalar yapan sensin
ama olsun
senin adına
senden af dilemeye gelsem
seni affeder misin?

saat 8
bugün de sabahladım
rüyalarımdan kaçtım
çünkü gerçek değil de
bir rüya olman, olmuyor!
hadi bana iyi uykular sen zaten uykudasın!

gecenin de hikayesi vardır; kulak verip dinlersen,
nasıl düştün aklıma göklerden sen?
bir naylon,
dalga geçti benimle
içinde senin saç telin olduğunu nereden bilebilirdim?
sonra tokaların,
kırmızım ve mavimtırak hala şen kokuyorlar!

herkesin unuttuğu seni ben hatırlıyorum, ne olmuş?
5 sıradan bir sayı
ve
artık rasyoneliz
mesela sen ilginçsin(!)
depresyona girdiğinde bacaklarınla konuşursun…
ha bir de ilk öpücük önemliymiş
onu unutmadın biliyorum
peki beni?

ne ispanyolum,
ne İtalyan
bazen gangster!
ortamlarda konu sen olunca; Fransız
hadi bunları geç
bir fal çek fal kutundan
güzel sözler çıkarsa, bize armağan et;
kötü sözler çıkarsa,
üç bin yaşındaki cadıya ithaf et
üzülme herkes gider de ellerin üşürse
ben buradayım!

bu bölümde dürüst oluyorum
gerçekten süper eyeliner sürerdin
ve hadi beni eğlendir derdin
mükemmel birisin, sana taparım derdim
hadi beni mutlu et derdin
görev tamamlanırdı, mutlu olurdun
çocukken sana salıncak yaparlardı
sen de onları döverdin

eskiler açılmışken hep gülmeme takmıştın,
gülsene, gülsene derdin
bayramları hatırla,
haydi şimdi sen gülümse de bana bir bayram hediye etmiş ol!

"Tam anlamıyla duygularımı anlatacak sözcükleri bulamıyorum"
sonradan anladım, haklıymışsın

bencilleştim
üzgünüm,ölmeni bile istedim
hiç yoktan sitare gibi kalmış olurdun
ben yunus olup,
dergah dergah dolaşırken
senin ördüğün heybe yoktu belki üzerimde
ama omzuma yaslandığında ağır sevgiler yüklemiştin

yıllar geçti, kiristofır da öldü
tek gerçek kaldı: kumral kızlar güzeldir
"yalnız arada olur öyle
her insan belli bi süre kapalı bir kutu olsun ister
bazen kendisinden bir parça olmadan
başkaları uğraşıp açsın ister
olur yani bunlar"

aslında beni severdin ya,
bi yandan da belin ağrırdı
biz öyle iyi olmamış mıydık?
sen kiminle bu kadar rahat konuşabilirdin?
bilmiyorum
ya da konuşurken bu kadar iyi hissedebileceğin biri var mı?
bilmiyorum
ve
yine tek gerçek var, onu biliyorum
kumral kızlar güzeldir!

sona geliyorum
belki birileri gelir
gizlice alır
götürür
böyle bir olasılık da vardı,
sadece bir “olasılıktı”
sıradan
ve ben tesadüflere inanmaktan vazgeçtim
beraberinde bir çok şeye
matematiği de sevmem
birileri
geldi
gizlice aldı
götürdü...