Sen Ve Özlem Şiiri - Sait Yalçın

Aşkın ismi, ismin olmuş bir kere,
Ne yapsam da kalpten sökemiyorum.
Şu gönlüm işvenle dolmuş bir kere,
Başkaların nazın çekemiyorum...

Seneler geçse de üstünden aşkın,
Gariban yüreğim matemde; şaşkın,
Set tutmaz dalgalar hırçın ve taşkın,
Niçin bu ıstırap, bilemiyorum...

Güzeller önümde el pençe dursa,
Hergün onlarcası kalp kapım vursa,
Hepsi de ben dolu hayaller kursa,
Senden gayrısını sevemiyorum...

İnan bu sözlere Allah şahittir,
Aşkla ölen kalpler bil ki şehittir,
Bizde verilen söz, namus; ahittir,
Verdiğim o sözden dönemiyorum...

Ufuklara dalsam güneş olurdun,
Azıcık ürpersem ateş olurdun,
Havasız da kalsam nefes olurdun,
Seni özlemeye kıyamıyorum...

Aylar var görmedim o gül çehreni,
Özledim sevgilim, özledim seni,
Yalnız rüyalarda öpsen de beni,
O tatlı busene doyamıyorum...

Çılgındı gecemiz, günümüz çılgın,
Aklımdan çıkmayan dünümüz çılgın,
Senden sonra kalbim aşklara yılgın,
Senin gibi seven bulamıyorum...

Aşık Oğuzhanım uçtu gençliğim,
Bir güzel kız için göçtü gençliğim,
Ölmeden kefenim biçti gençliğim,
Seni düşünmeden duramıyorum...