Sen ve Kent Şiiri - Yavuz Baki Dicle

Bakışlarımı biriktiriyorum sokak başlarında
Kaldırımlarda bir avuç sevgi kırılmış bir karanfil dilinde kelimeleşiyor
Gözlerinde sürmesi kayboldu çocukların
Acı sürüyorlar gözlerine
Kırmızı gözyaşları bir ömürlük öykü şimdi
Yapraklar rüzgar bekliyor, kırıntıları kalmış yollarda
Akan bütün sular esaretten kurtulmuş bir lejyon deliliğinde
Güneş ürkek ürkek bakıyor gözlerime
Bir anda bulutlar kapatıyor mahcupluğunu
Kendi halinde bütün acıları toptan yaşayan ayyaş adam
Kalk yerinden desem kalkar mısın?
“Al bir sigara yak ayyaş sokak bekçisi”
....

“Çocuklar mahallenin ebeleyicisi gibi bakıyor köşelerden
Bir ülkenin mutluluğu yüzlerine yansıyor
Al bir yazmanın ardından gelen hilal ve yıldız…
Kefendeki kan, gurur, mutluluk…
Gülüşmeler, tebessüm…”
....
Senden bir parça dinliyorum yalnızlık namına
Kokun bile gitmiş bu kentten
Sokaklar ışığını kaybetmiş
Gitmek gerek
Yüreğimi yola sürme zamanı…