Son demine geldik artık hayatın
Ve mezaristana bakan ömrümüzün
Ve dönelim asıl vatanımıza desem
Bekler bizi bir çocuk Kevser’in kenarında
ve
Senle ölümü tayy-ı mekanda arayalım
Biçilmiş kefenlerde uğurlayalım bizi
Nasırlı bedenler kavuştuğunda toprakla
Çürütsün toprak üzerimizdeki bir top bezi
Tenhalarda kaybedelim celladımızı
Örenlerde bulsunlar sadık iki bedeni
Görmesinler semaya yükselen ruhlarımızı
Dillensin ervah görünce ölümü yad edeni
Gassala su verelim küpeli kazandan
Körükleyelim suyumuzun ateşini
Tertemiz çıkalım ölümün sıcaklığında(n)
Uzaktan selamlasın tabutumuz musallayı
Dünyaya musallat olmadan…
2004
MESUT KARAKAŞ
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 15:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/06/sen-ve-hayat-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!