Sen Ve Döngü Şiiri - Mehmet Emrah Bozkuş

Zifiri bir gecenin içinden
Bir ışık demetine yönelmişim
Koşuyorum, nefes nefese
Bir de görüyorum ki
Aynı yerdeyim, aynı yok oluşta
Tekrar dolar içime karanlık
Ve casus bir elin dokunuşu
Ardından dipsiz kuyulara düşer gönlüm
Ve yol alırım
Aşağıya doğru
Hissede hissede
Sonra başlar delice çırpınışlarım
Hayatın ipuçlarını arar gözlerim
Sevgi
Kişisellikten uzak, bağımsız sevgiler
Ve başlar onlara tırmanışlarım
Bir de bakarım uzanır bir el elime
O ışık demeti gelir ve dolar avucuma
Sen elimi tutunca
Anlarım ki, seni sevmektir hayat