Ne yapmasını bılmeyen çöllerde susamış su arıyan ben
Yeşillikler arasında siyahlara bürünmüş sen
Yazın ortasında üşüyen yüzünde hüzün olan bırısı ben
Kalemı degerlı kılan kâğıda esır eden benı sen
İstasyonda trenden inip yanıma gelmenı, ellerımın belını kavrayıp içime çekmeyı bekleyen ben
Balonlar gıbı rengarenk gözleriyle bakan sen
Senin onunde eriyen giden bir yolcu olan ben…
Kayıt Tarihi : 3.3.2015 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!