Sen ve Ben Şiiri - Hakkın Davacısı Bir Genç

Bizim öykümüze ilk mürekkep o akşam damladı
Ben mütemadiyen yaptığım şeyi yaptım
‘Ön yargı’ aslında doğru çıkardı
Genelde
Ama bu defa işler o kadar da genel değildi
İlk başları için kuramam tabi bu cümleyi
Getiremem kelimeleri yan yana
Yakışmaz eksik olur hep bir parça
Sen uzaktayken
Haksızlık ettim lahzalar boyunca sana
Özür dilerim affına talibim
Batan şeyler var mıydı elime hatırıma gelmiyor
Kalbinden parçalar
Eğer varsa ederim ben pansuman
Sararım sargı ve saygıyla
Hak veremem sana
Yanlış anlama haddim değil
Ondan mütevellit
Zaman ilerledi
Ruh kaynaştı
Ve zaman ilerledikçe can denen o şey
Acıdı
Belli ki o yüzdendir
Küçükken saat için ısırdığımız kol
Eti kemik geçmesi için
İzi kalmalı dişin
Acıdı ve o en güzel acıydı
Eskiydi eksik de kaldı
Aynı bu zamanlar şu anlar gibi
Sensiz yine eski ve eksiğim
Kaç kutu bitti
Ne kaşık ne çatal
Ayırt etmez insan
O dondurmalardan
Tek şey bu değil tabi geri de kalan
Ve aklımı yerinden oynatan
Akamayan göz yaşların arasında
Kalan teselli sözcükleri
Yaslanmak için açılan omuzlar
Yatılan dizler
Belki saçının arasında hissetmedin ellerimi
Çekemedim kayan battaniyeni omuzlarına
Çıkmadı ağzımdan çehreni aydınlatacak sözler
Edemedim sana güzel armağanlar
Esefimin pınarı buradan akar
Ama nereye dolar meçhuldür bana
Şu an bir kolye yetiyor
Gözlerimin nemlenmesine
Uzun bir hülyamış sanki
Soğuk suyla uyanmış gibi
Fark etmek bir daha gelemeyeceğini
Mıh gibi saplı gönlüm şimdi
Bekliyor arıyor gözüm
Saat yediyi
Tek şansım bu çünki
Gelen aklıma evvel midir ahir mi
Her halde bu çaba
Üzdüğüm günlerin telafisi içindir
Yoksa niye insan beklesin
Bütün gün bir saati
Cemalindeki bir tebessümü
Gözlerinin lübbündeki bir lem’ayı
Aynı arşa bakıyoruz farklı pencerelerden
Bu bile yeterdi aslında
Ama kalp üzülmüştü bir kere
Düzeltmek için uğraşmalı

…