Sen Varsın Şiiri - Veysel Şimşek

Melek yüzlü bal damlıyor dudaklar,
Seven kalbim beni sana odaklar,
Beni hasta eden elma yanaklar,
Nere gitsem hep kalbimde sen varsın.

Has bahçemde taze açmış gülleri,
Hoş bakışı laldan laldır dilleri,
Sırma saçı zarif zarif elleri,
Nasıl etsem hep kalbimde sen varsın.

Aşkın hayal penceresi aynamdır,
Sana kul köleyim bükük boynumdur,
Benim cennetimse seni koynundur,
Kalksam yatsam hep kalbimde sen varsın.

Leyla mecnun unutuldu ben kaldım,
Sabır fayda emtez aşka kul oldum,
Çaresiz hayelden hayale daldım,
Uykulara dalsam yatsam sen varsın.

Gözlere ok kurşunları andırır,
Aşkı kalpte yara beni yandırır,
Ne güldürür beni nede ondurur,
Nasıl etsem nere gitsem sen varsın.

Yürüyüşü ala geyik misali,
Bana göre yoktur onun emsali,
Melek yüzlüm bana kalma küsülü,
Yesem içsem hayelimde sen varsın.

Gözleri ok beni kalbimden vurur,
Göğsünde ki düğmeleri dik durur,
Güzelliğin benim kalbimde gurur,
Nere gitsem hayalimde sen varsın.

Yanar tüter aşkın kalbimde özel,,
Melek yüzlüm meleklerrden de güzel,
Sar koluna bana okuma gazel,
Nere gitsem bu kalbimde sen varsın.

Ak gerdanda zülüf saçları tel tel,
Sakın duyma ne der ise desin el,
Veysel sana hasta bunu böyle bil,
Nere gitsem hayalimde sen varsın.