Her şey seni unutmak istememle başladı.
Seni unutmaya çalışırken seni yeniden yaşadığımın farkına vardım.
Seni yaşarken seni unutmak ne mümkün...
Gülü seni sevdiğim için sevdim; nazlıydın, narindin, güzeldin ve hoş kokuluydun...
Bülbülü de seni sevdiğim için sevdim; üzerinde taşıdığı rengârenk güzellikler seni andırıyor, senin gibi ruhumu okşayan sesiyle sevda nağmeleri söylüyordu.
Leyla’yı senin için sevdim, Şirin’i senin için, Aslı’yı da yine senin için; Yok, sana benzedikleri için değil, senin gibi sevildikleri için...
Seni sevmek için bahaneye ihtiyacım yoktu...
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta