Sen Varken Şiiri - Sedat Özbek

SEN VARKEN

S en varken üşümezdim titremezdim temmuz sıcağında
E rimezdim en soğuk kış gecelerinde
N edir beni titreten nedir eriten.
H er defasında yenildim yüreğimin fırtınalarına
E stim sarp kayalıklarında terkedilmişliklerin
R üyalarımda kabuslar yaşamazdım.
Ş imdi nerdesin diye sorma bana
E lemler yumağı sardı bedenimi
Y ıktın koca dağları,altında kaldı umutlar karanlıkların
S en koydun araya korkuları sen koydun ayrılıkları
İ çimde durmadan büyüyen sensizlik alevleri
N asıl olsa gidecektin biliyorum.
B ilmediğin bir şey var,gözlerinde yaşayacağım
A lışığım vefasızlıklara terkedilmişliklere
H üzünlü bulutlarla kaplı gök yüzüm
A ğlayan bir çift göz,paramparça bir yürek bıraktın
R ahat ol BİDENEM sana kimse haber getirmeyecek
G örünmez bildik bir sızı sol tarafımda
Ö lümün soğuk nefesi sensizliğimin gölgesi
Z amana karşı yarışım,az kaldı tükenişim
L a la la la evet evet seninle haala
Ü stüme üstüme çökse de sonsuz karanlıklar
M abedimde ruhum inan ebedi hep seni anacak.

garip 15,11,2005/00.3