Sen Varken Şiiri - Gürkan Aykut

Sen varken,
Susar şehir.
Saatler, yollar, nehirler
Hepsi bir tek an’a düşer.
Yaralı bir kalbin sınırında
Durup bakarım gözlerine.

Bir rüzgâr eser teninden,
Adını bilmediğim bir dağdan kopmuş,
Adını söyleyemediğim bir hüzünle.
Ve o an anlarım,
Sevda dediğin,
Bir yangını içinde taşımaktır.

Ellerin…
Bir sırrı saklar gibi titrer ellerin.
Kim bilir kaç geceyi,
Kaç yarım düşü,
Kaç suskun vedayı
Kapatmıştır avuçlarında?

Ama sen varken,
Ne yarım kalır gece,
Ne eksik bir cümle.
Bir yangın başlar usulca içimde,
Ateşi sana benzeyen.

Sen varken,
Her şey susar.
Ve ben,
Bin kere daha doğarım o sessizlikte.