SEN VARKEN
imbat rüzgarları ile sevişiyor bedenim,
Mor sümbüllerle neşeleniyor neşeli kalbim,
Desen desen aşk motifleri işliyor canevim,
Sen varken tek oluyor benim kaderim.
Taş attıgımız denizde şen şakrak oluyor martılar,
Şaheser tablo sanıyor bizi gören insanlar,
Bir başka ışıldıyor geçtiğimiz kaldırımlar,
Sen varken seni kendimden kıskanıyor bu gözler.
Seninle bal tadındadır yediğim aşım,
Arşlara degiyor bu sevdalı başım,
Asla çatılmıyor kara kaşım,
Sen varken akmıyor göz yaşım.
Senin hasretinle bagrım yanmıyor,
Ömrüme son versemde toprak almıyor,
Kaybetmenin hicranı def oluyor,
Sen varken düşman bile bana duruyor.
Okuduğum dualarda,
Gözümün oldugu sabahlarda,
Ecelsiz gittigim mezarımda,
Sen varken güzel gülen dudagımda.
(DEMYANLİ) İbrahim öZDEMİR
İbrahim Özdemir 2Kayıt Tarihi : 6.11.2007 22:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Özdemir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/06/sen-varken-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!