Sen Üzülme Şiiri - Erdem Demirkol

Gül yanaklarına çiğ düşmesin,
Ben, senin için ağlarım.

Konuşma, yorulmasın dudakların,
Ben, gözlerinden anlarım.

Gözlerin süzgün olmasın.
Sen hep gül, ben üzülürüm.

Buğday yanığı tenin ürpermesin,
Senin yerine ben üşürüm.

Sen rahat uyu sevdiceğim.
Ben hep uyanık olacağım.

Geceleri sakın korkme bebeğim.
Seni yıldızlarda bulacağım.

Dert etme gözleri can yakanım,
Yalan olsun, sözlerine kanarım.

Üzülme, kışlada elbet gün doğacak.
Şafakta, ellerin ellerimde olacak.

Sen üzülme, ne olursa olsun.
Ölmek mi? O da senin için olsun.

(27.09.2002-Hadımköy/İST.)