Sen üzülme diye... Şiiri - Serdal Mert

bilmiyormusun dün akşam bir çocuk gibi ağladım hüngür hüngür
bir damla yaş gelmedi biliyorum içimden ağladım sen üzülme diye
ellerin aklıma gelmişti minicik yumuşacık sevgi dolu gizemli
gözlerim gözlerine bakamamıştı bile gözlerim sen üzülme diye

bu köhne yıkık mekanda,kaderin bi cilvesiydin çıktın karşıma..
alıp gitmek istedim seni mutlu olmadığın her halinden belliydi
peki ya ben seni hakediyormuydum ya benimle yine mutsuz olacaksan
en iyisi içime hapsetmeli seni göz yaşlarımdan yağmur akıtmalı..

bi kaç hafta hayalin dolaşır beynimde unuturum heralde sonra seni
hayalet olurum usulca geçerim uyuz bir köpek gibi kapının önünden.
beni görme diye gözlerimi kapatıpta geçerim yakalanmadan sinsice
damarlarımda yaşarım hasretini sıgaramla yaşarım seni sen üzülme diye

bu mutsuz hayatıma bi ortakmı bulmalıyım sana vererek mutsuzluğumu
çaresiz kan yüreğim bilmiyormusun gözlerimin içi kırmızı görmüyomusun
platonik sevgilerle avundum hep gülen gözlerinide rüyalarıma gömerim
kırmadan incitmeden sessizce bir yıldız daha kayar gözlerinden öperim.
.
leylanın mejnunu sevmesimi aşk benim seni severken korkmammı bilmiyorum
lakin aşıkta olmakta istiyorum aşk bilinse aşk olmaz der yunanlı biri.
hayaller kurmak istiyorum seninle bir ömür boyu düşler aleminde sonsuz
ama söylemicem hiç bir zaman bu aşk uçmasın diye belkide sen üzülme diye.