Affedebilirmiyim acaba seni zalim
şeytana sattığın ruhunla
bana yaptıklarını
söyle affedebilirmiyim yüreğimde
açmış olduğun bıçak yaralarını
Her dokunuşunda içimi kavurduğun
sözlerinle ömrümü vurduğun
ruhumu hiçe saydığın o saatleri
cehennem vurgunlarını yaşattığın
eziyetleri unutabilirmiyim söyle
Susma ne susuyosun
o kadar acizsin ki şu an gözümde
sıkılmadan nasıl bakabiliyorsun yüzüme
yüreksizsin sen hiç bir değerin kalmadı
artık bende
Yıkılmadım bak dimdik ayaktayım
atmış olsanda beni nedensizliklere
yüreğimdeki izler ömrüm boyunca geçmesede
eğilmem artık affetmem seni mahşere
İki tane yüreğim var yanımda
onlar yeter bana bu savunmasız hayatımda
sen uzak dur artık sokulma yuvamıza
gömdük seni
mezarın ise yokolmuşlar diyarında.....
Kayıt Tarihi : 3.8.2008 13:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri çok çok uzun zaman önce yazdım
![Semiha Çelikkol](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/03/sen-uzak-dur-sokulma-artik-yuvamiza.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!