Sen Uyurken
Ey çarmıha gerilmiş, benliği yok insan,
Önce kurtul, sonra doğrul olduğun yerden.
Göz pınarlarıma yaşlar dolar…
Sen uyurken.
Uyan kalk artık, geçti seher, vakit öğlen.
Zamanı kollarına al bir bebek gibi.
Çok az kaldı; bak göründü kuyunun dibi.
Olmazları kırdın! Zaman sendedir şimdi.
Adaletle doğsun her işinin temeli.
Kayıt Tarihi : 21.4.2010 19:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!