Sensiz gözyaşlarıyla ıslansada yüzüm
hasretinle cayır cayır yansada yüreğim
azap çukuruna dönsede günlerim
yine sensiz yaşamayı öğreneceğim
tarumar olsada sevda bahçem
dalında açmadan solsada güllerim
aşkla hiç ötmesede bülbülüm
yinede sensiz olmayı başaracağım
bahar gelmeden kış olsada mevsimim
meyve vermesede diktiğim fidanım
kırılsada birbir tüm umutlarım
ayakta dimdik durmayı öğreneceğim
genç yaşta bükülsede belim
riyakarlığınla benden çaldığın yıllarım
ihanetlerinle döşensede tüm yollarım
o yolda yinede yürümeyi başaracağım
garip nesi,söyler hep gerçekleri
dinledi bugüne değin yüreğinin sesini
kimse yıkamadı onu düşüremedi
gün gelip utancını elbetteki göreceğim.
24/10/2010
unutulan şair
Nesibe BuyrukçuKayıt Tarihi : 26.10.2010 00:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!