Köprüden geçerken Anadolu’ya
Boğaz çokça dalgın,
Sanırım yorgundu da biraz.
Kaç gündür süren lodostan olacak.
Çığlığımı duymasa
Farkında bile olmayacaktı
Sularına düştüğünden güneşin.
Durabilsem, mümkün olsa hani
Unutup yüzme bilmeyişimi
Dalıp karanlık sulara
Çıkaracağım battığı yerden güneşi
Çıkaracağım da…
Sessiz çığlıklar atabildim sadece.
Neyse ki
Ya bağrışlarımı duydu İstanbul
Ya bulutlar söylediler
Yedi tepesi birden sırtlandılar
Koskoca güneş bu görseydin
Hepsinin yüzü gözü kan revan...
Yalanım yok
Sor istersen Ataol Berhamoğluna
Geçiyordu o sıra şiir yüklü köprüden...
“Aşk iki kişiliktir”’i dinlemeye giderken...
Aklıma geldin
Derin bir oh çekerken
Suskunluğun geldi gözlerime
Dilin, dudakların...
Öylesine lâl
Sormuştun da susmuştum hani
Seni niye sevdiğimi?
Anladım bu akşam
İstanbul sana benziyor, sense ülkem gibisin...
18 Aralık 2010
Metin YaltıKayıt Tarihi : 19.12.2010 12:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Aşk İki Kişiliktir.' Bestelenmişd. İlk dinleyenlerden bir de bendim.Sevgili Ataaol Berhamoğlu'ndan dinleti daveti alıp Konsere giderken, güneş harika bir kızıllıkla batmaktaydı... Günün deviniminden yorgun Boğaz gözüme böyle gözükünce...

sevgi ve selamlar efendim :)))
Güzel bir şiirdi, kutlarım dostumu..
TÜM YORUMLAR (3)