Sen tefekkürle serinle!

Yok, be gülüm
Baksana ben çaresizim
Senden süzülen şu mısralarla halsizim

Gönül sende,
Tefekkür hep derinliğinde
Ben ancak seninle melülleşen avareyim

Sen bakma
Yazdıklarıma, anlattıklarıma
Kal melalinde ki eşiz bulunmaz sevginle

Fikir sizde,
Zikir halinizde, şevkte sizinle
Kalmasa bir şey bilere, sen hiç sevinme

Bugün bize
Olsa da, kim bilir yarın kime
Sen sakın ha sabredenleri hiç boş verme

Tevekküle
Mehleyle, enaniyete güvenme
Bilirsin iblis kimlerle, rahmet kimin elinde

Sen tefekkürle
Serinle, ah u figan hiç etme
Sakın ha keşke deme, kaderi sen öteleme

Bilinmeyenle
Sen asla, sakın alay etme
Hikmet kimin tekelinde sen arifle zikir eyle

Halimi
Hiç düşünme serzenişle
Nefeslenmeden sabrı dile, kalbine sürur eyle

Bakma
Benim fakirliğimde ki hiçliğime
Gayret seninle, niyetinin hasbiliğinde gidince

Teslimiyeti
Kalbin sahibinde ki adresi
İhmal etmeden boş ver demeden lekelemeden

Mütemadiyen
İlzam edilen ruhi dirliği
Ahir için özlemi bir an olsun öteleme gül yoluna