Sen suskunluğun yüzü Şiiri - Kamil Söylemez

Sen suskunluğun yüzü
Hasretin gün aşırı iç çekimi
Durgun suların dönüp,dönüp kendi yüzünü öpüşü
Ve çakıl taşları
Her yıkanışta hoşnut ve bir başka topraklaşma
İşte bu senin derdin
Döngünün hep içindesin
Saatine bak yine ayni saat
Zamana dokun ve anımsa
Daha dün gibi çocukluğundaki
Avuçların ve dizlerin kanaması
Kabuk bağlamış yaraların kaşıntısı dün gibi

Değişen neydi

Biz mi
Zaman mı
Neyse ki küresel ısınmayı da becerebildik
Doğal güzellikleri yok etmeyi de
Sen suskunluğun yüzü mavi

Gözlerimin toprağa döndüğünde yangınım başlar
Ne çatlamış bir tohum tanesi
Nede yeşil var
Yer demir
Gök bakır sanki

Yaşanılası bir dünya diyordun ya hani
Sekiz on kuşağın bir aradaki yaşamı
Mutluluğun fotoğrafı
Şimdi siyah beyaz kart postallarda kaldı

Ve acısız olacaktı ya yer yüzü
İçim yanıyor mavi içim yanıyor
Çocuklar kurşunlanıyor
Fikirler bombalanıyor
Beyaz güvercin öldü
Her yanı kırmızıya boyandı

Son kullanma tarihi geçmiş fikirler
Dağ başından inmiş beyler
Başı boş bir sarhoşluk buğusu
Ve zindanlardan çığlık,çığlık özgürlük türküsü
Saçlarına yıldız ekmiş mahkum
Süs biberi kırmızısı acı
Dalında kuş konmaz idam sehbası
Ve geçmişi tenekeli badem bıyıklı para babası
İştahla et seçimi
Gözden kalmış gönülden kalmamış kendi namussuna dil uzatan zihniyet
Şu gelen yavru dediği anab,bacım dediğim çıka gelir baba anam ekmek istedi der
Ve uyanır şaşkın bakkal
Vay be der
Benim kızmış
Anla mavi anla

Umutlarını bir sabah süpüren ana
Ve aklından dökülen tuzlu göz yaşı yanaklarında
İpe çekilmiş canlar
Diyeti açlığa kesilmiş yoksulluk resmi
Sokak,sokak çocuksuzluk
Dört duvar arası zorunlu mahkumiyet
Neyse mavi
Neyse

Daha ne kadar yiyeceksin avurtlarını
İsyanıma vurulmuş toprak
Ne kadar çığlıklarım duvarlarına çakılacak
Yol yok yordam yok
Hasrete buram,buram
Sustur içimdeki isyanı mavi sustur
Özgürlükler özgürlüğümde kalmalı
Umut sende sevda sende türküsü dilimde
Hey mavi şimdi söyle
İnsanlık ne yana düşer
Eşkıyalık ne yana

Daha haç bahar beklentisi düşlerimiz olacak
Ve sen kaç savaşta rehin düşeceksin
Namussunla yaşamak
Başını dik tutmak adına
Unuttuğun bir şey var oysa
Sen özgürlüğü at sırtında arayan ataların torunu
Toprağın tek alın teri
Emeğin gülen yüzü
İdamlarla korkutulmaya çalışılan
Yıldırılamayan mavi
Hasretimsin Anadolu

Gizlenmekten çıkıp,kaldırdın ya yumruğunu havaya
İnsanlık onurudur
Şerefidir mücadelen
Son askerde olsan bilirim ki dönmezsin arkana
Çanakkale geçilemez yazdın tarihte sayfalara
Şimdi sıra hakkın olan insanlık onurunu geldi kurtarmaya

Yumruğunu vursan toprağa
Taşın suyu çıkar
Sular susuz ovaları,dağları baştan başa
Bak,bak nasıl yanıyor dünya

Gittiğin her yer emeğin olmalı
Güneşin ısıtmalı yetimi,yoksulu cihanda
Unutma mavi unutma

Gözlerin ne güzel bakıyor
Derin mavi
Delicesine akıyor kanın Fırat gibi
Ateşle şimdi meşaleni
Ateşle derin mavi
Onlar seni ağlarken asla görmemeli

Sen gömerken yüzünü avuçlarına
Avuçların yürümeli
Kan ter çizgi,çizgi tarihe
Ve hasretin
İnsanlığa yürek vermişliğin
Sesini çivilediğinde siyah beyaz kart postallara
Zeytin gözlerin gülecek maden ocağından
Dünyayı ışıtmaya
Sen asla yalnız değilsin
Değilsin mavi
Özgürlüğüm yeşile çalan yer kürem
Onurum
Hasretim
Oy

Güvercini vurdular
Ölü doğuyor güneş
Ve tüm yavrular
Barış için,özgürlük için tüm insanlığı kucaklama saati
Ağlamak yok gülmek var gülmekse senin adın …

Avuçlarımda çizgilerim kaybolur zamanda
Günlerin ardında hasret,hasret ve yine değişim var bulutlarda
Gözlerimde bir başka tan kızılı
Yağmur ormanları
Düşlerim talan
Sen ağlama diyordu zaman
Ağlama

Ben nasıl ağlamayım
Kuşlarım uçmaz olmuş
Ormanlarım yok
Bir garip toz bulutu
Mevsim oyuncağını kaybetmiş çocuk
Derin mavi siyahi soluk
Gelenden geçenden renk alayım istiyorum gözlerime
Benizler solmuş
Gülen yüz görmek mahşere kalmış
Kimi çoktan aklını yitirip maziye dalmış
Yok artık yok
Su yok
Ekmek yok
Hava yok
Güneş yok
Yok be mavi yok