Sen Söyleyince Can Oldu Benim Adım

Sen bana “cansın” dedin ya
işte o an kendimi senin kalbinde buldum.
Yalnızca bir kelimeydi belki,
ama ben o kelimede bütün hayatımı duydum.

Bir zamanlar sana sadece bakarken
yutkunduklarımı hatırladım.
Şimdi senin dilinden çıkan her “iyi ki”,
benim için bin duaya bedel.

Seninle geçirdiğim o sade ama kıymetli anlar…
çay yudumladığımız günler,
aynı çatının altında nefes aldığımız o bahçeler…
işte ben oralarda senin “her şeyim” olduğuna inandım.

Yoldaşım dedin,
o zaman ben bu yolda senden başkasına dönüp bakmam.
Sırdaşım dedin,
o zaman ben susarım,
ama sana her suskunluğumla içimi anlatırım.

Ve şimdi…
seninle olmak, bir omuz değil artık bana;
bir yuva.
Senin “can can” deyişin,
yalnızca içimi değil,
kendimi sana ait hissettirdi S.....t

Benim adım A.......u
ama senin dilinde en çok
“cansın” olmayı sevdim.

(Seni seviyorum, bugün bile iyi geldiysem sana şükrüm Rabbimedir)