Sen Söyle Ben Sustum Şiiri - Aynur Acar

Ah be nerelere koysam
Elime avucuma sığdıramadığım
Her gün bin güne bedel sensizlik
Bakma sen hiç oralı olmadığıma
Şimdi olsan karşımda
Gözlerine değse bütün kelimeler
Özlemin tozunu
Evire çevire silsek kırıp dökmeden
Ama yoksun işte yok

Ah bilmiyorum nasıl açarım içimi
Onca kırgınlığın kuyusunda haykırışlar
Seni hala hiç unutamadığımı
Deliler gibi ruhuna kurşun attığımı
Nasıl söyleyebilirim

Öyle oldu değil mi sanırsın sustum
Benimkisi biraz da küsmek sevgili
Sana...
Kendime...

Olacak deyip oldurmadıklarına
Hayal kurdurup yaşatmadıklarına
Sol yanına sığdıramadıklarına
Seviyorum diye seranat yapıp
Düşlerde bıraktıklarına
Küstüm ya

Avunulmayan sisli sözlerine
Güneş gülüşlü sevmelerini
Bir engelle karartmana
Küstüm ya

Ya sen susdun mu
Sen sevgili
Sesin küf tadında
Sardı tenimin gözeneklerini
Sevişin kökden kuru
Yaprakların açmaya dertli
Mutluluk perisine borçlu kaldı
Cesaret sevgide sevişmektir

Kime haykırır
Kimde açarsın
Hangi saksında yeşilsin
Hangi kirpiğini oyalar
Hangi alevde yanarsın

Ah bilmiyorum
Nasıl konuşur
Nasıl
Hasret çiçeğim bu kırılmışlık
Sen söyle
Ben sustum