Bu zaman da hüzün bulutları yer eder oldu göğsümün ücra köşelerine
Her ne yana baksam seni görür oldum bu kahpe dünyada
İçimdeki ızdırabın kaynağını sökmeye çalıştıkça
Kırılıyor kalemim,kayboluyorum
Sen gittin gideli, boş kaldı benliğimin sol kanadı
Biliyorum sende istemezdin böyle olmasını
Takdir-i ilahi demekten başka yok bir yolu
Ama her nedense kırılıyor kalemim, kayboluyorum
Dün deniz kenarında dalgaların kuduruşuna şahit oldu gözlerim
Deniz her kuduruşunda sesin yankılandı kulağımda
Sanki elimi uzatsam denize seni verecekti belkide bize
İşte en büyük kazığı dün gece sayende deniz attı bana
Şimdi sen söyle bu kalem kırılsın mı? kırılmasın mı?
Sen belirle hem yönümü, hem ömrümü.
Kaybolsunmu? kaybolmasınmı?
Muhammed İŞLER
26 kasım 2010 19:52
Muhammed İşlerKayıt Tarihi : 28.11.2010 14:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!