Sen şimdi gidiyorsun ya,
sen değil ben gidiyorum aslında.
Ardından bir diyar gidiyor,
nur gidiyor gözümden,
sükut bir zemin üzerinde,
çığlıklar gidiyor.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yüreğinize sağlık. Esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta