Sen şimdi ıssız bir benliktesindir,
Ellerin üşüyordur...
Kimsesiz bir sigaraya sahip çıkmışsındır belki.
Belki de yolsuz bir trafikte
Bana gelmek istiyorsundur.
Belki yorgun bir kuşa dalmıştır gözlerin.
Mavisini terketmiş bir deniz gibi asisindir şimdi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?