güneş sen uyanınca doğar İstanbul'a
sen henüz gözlerini açmadın galiba
her yer zifiri karanlık buralarda
yokluğunda korkuyorum şu anda
haydi yatağından fırlayıp da
yüzünü dönüp benden yana gülümse bana
sakın beni bırakma zindanlarda
sen sevdasın aşksın yemyeşil baharsın
ne olursun çiçeklerini açıver benim için
yılın dört mevsimi rengarenk açan bir goncasın
bil ki bir tek seni koklayacağım ölünceye değin
yokluğun aklıma geldikçe hüzünlenir yüreğim
çıkıp gel artık sevdiğim yapamıyorum
gittin gideli uykudan hep mahrum kaldı gözlerim
inan ki sensiz nefes bile alamıyorum
sen benim için en muhteşem aşk şiirisin
hem zarifsin hem güzelsin hem de şirinsin
sen benim bu dünyadaki bahar mevsimimsin
bir tek yaprağını bile soldurmayacağım ölünceye değin
14.08.2007
Hüseyin Erdoğan
Kayıt Tarihi : 14.8.2007 09:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)