Sen Seni Bil, Sen Seni

Sen seni bil, sen seni, olma özünden ırak
Sana senden de yakın, Kerîm olan Allâh var.
O’dur bizi halk eden, o’ndan olunmaz ırak
Bize bizden de yakın, Azîm olan Allâh var.

Sübhânımız da Allâh, sultânımız da Allâh
O’ndan gayrı mâsivâ, bomboş bir nidâ eyvâh
Yolcu yolunda gerek, tende her cân bir seyyâh
Her bir işi hikmetli Hakîm olan Allâh var.

Gizli, açık her şeyi, yüce Rabb’im görendir
Ezel-ebed ne varsa, ayrıntıyı bilendir
Merhameti pek sonsuz, günâhları silendir
Sonsuz kudret sâhibi, Alîm olan Allâh var.

İnsan doğduk da ammâ, aceb insan kaldık mı?
Edepten ve hayâdan, her dem nasîb aldık mı?
Yoksa fânî dünyâya, boş hayâlle daldık mı?
Mükâfatta cezada, Halîm olan Allâh var.

Rehberimiz Kur’ân’dır, önderimiz son Nebî
Ümmetinin cümlesi, sünnetinedir tâbi
Sen bizleri haşreyle, sâlihlerle Yarabbi
Şah damardan da yakın, Hakem olan Allâh var.

Bu dünyâ bir tarladır, ahiretse bir harman
Ektiğini biçersin, hasatın olur derman
Hesâb günü gelince, verilir yüce ferman
İmdâd için ukbâda, Rahîm olan Allâh var.