Sen Seni Bil Sen Seni Şiiri - Şevki Çiftçi

SEN SENİ BİL SEN SENİ

Bu beden bu el bu yüz,
Yeşil mavi ela göz,
Dilindeki şirin söz,
Sen seni bil sen seni.

Şems yanar senin için,
Ay doğar senin için,
Arz döner senin için,
Sen seni bil sen seni.

Toprak değil taş değil,
Ağaç değil kuş değil,
Nimetin üç beş değil,
Sen seni bil sen seni.

Havaya suya muhtaç,
Sen kimi ettin sertaç,
Kimdir derdine ilaç,
Sen seni bil sen seni.

Okudun mu hiç tefsir,
Oldu mu sana iksir,
Açılacak bir gün sır,
Sen seni bil sen seni.

Kalmaz birgün bizden eser
Yerimizde yeller eser
Boşa değil bunca eser,
Sen seni bil sen seni.

Şevki Çiftçi