Ey başını gururla, göğe diken cühela;
Sen beğenme seni de, seni Mevla beğensin!
Bir meniden olduğun, bilmez misin sen hala?
Söyle gafil nefsine, başını Hakka eğsin!
Ona hasken tekebbür, yakışır mı hiç sana?
Sana uyan Rabbine, kul olmaktır bilesin!
Tevazudur yakışan insan olan insana!
Şayet insan değilsen, söyler misin sen nesin?
Sonu türap olanın, büyüklenmek neyine?
Hem acizsin hem fani, anla artık halini!
Madem öyle dikkat et, bundan böyle sa’yine!
İkna eyle tövbeye, geç kalmadan kal’ini!
Hakikati bilmezsen, batıl seni batırır!
İlme bağlı felahın, bilmiyorsan bil bunu!
Bir gün gelir ecelin, seni kabre yatırır!
Ayan olur nefsine, neresiymiş yol sonu!
O gün başa gelmeden, eğ başını Emire!
Sen gönüllü eğmezsen, cebren büker yaratan!
Hiç olur mu itiraz, tek İlah’ın amire?
Yoksa seni ebeden, mahkum eder bu hatan!
Abdullah Toroslu
23.08.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 1.9.2012 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!