Düştün.
Sürüklendin.
Ağır ağır uçurumlar aşağı.
Değerin yerle bir oldu,
Sense heder oldun,bittin.
Geri dönüp baktın.
Ne bir başlangıç noktası ufukta ne bir bitiş..
Eksilere hapsolmuşluğun sadece.
Şaştın.
Fersah fersah uzaklardayken artık,
Bilmediğin bir limana demir atmıştın.
Kimdin? Neydin? Bilmezken,
Sen senden ne de çok uzaklardaydın.
Sustun.
Kabullenişindi bu senin,
Ölmüştü artık,
Ellerinle gömmüştün aşkı da seni de.
Geriye kalanlarla yaşanır mı bilinmezdi de,
Düşündün,
Sen senden gidince geriye birşey kalmış mıydı ki?
Kayıt Tarihi : 29.4.2012 23:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!